Przejdź do głównej zawartości

Jej wartość przewyższa perły.



Przebywając obecnie w domu regionalnym w Mwanzie z radością skorzystałam z pewnej możliwości. Mianowicie udałam się dzisiaj z wizytą do niezwykłego i bardzo serdecznego dla mnie miejsca, chociaż byłam tam po raz pierwszy. Odwiedziłam projekt Lulu, co w języku suahili oznacza „perła”. Jest on prowadzony przez świecką misjonarkę SMA - Corine, która od lat z pasją i zaangażowaniem wykonuje swoją misyjną pracę.

Myślę, że warto już na samym początku poświęcić nieco uwagi wspomnianej wyżej nazwie, by lepiej zrozumieć, co ona wyraża. Gdy tylko zatopimy się w głębinach internetu, znajdziemy mnóstwo legend i historii, próbujących opisać pochodzenie pereł. To tylko wyłuskuje i podkreśla ich wartość. Perły są jednymi z najwartościowszych kamieni szlachetnych. Są one bardzo kosztowne. Należy o nie dbać, by nie straciły blasku, by nadal pozostały drogocennymi perłami.

Projekt Lulu wyszukuje takie perły i dba o ich piękno. Tymi perłami są kobiety, które z powodu różnych okoliczności znalazły się w trudnej sytuacji. Niekiedy są one młodymi matkami, którym bardzo trudno jest kontynuować edukację lub które zostały wyrzucone ze szkoły. Te młode kobiety, nierzadko jeszcze dziewczyny, są biedne, nie mają środków do życia. Niestety taki „styl życia” często prowadzi w konsekwencji do patologii społecznych lub wykolejenia społecznego.
By temu zapobiec, zaprasza się je na cykl spotkań, które polegają na realizowaniu treści z trzech zakresów: umiejętności życiowych, utrzymywania pieniędzy/ tworzenia miejsc pracy i prowadzenia biznesu/ przewodniczenia i prowadzenia grupy oraz zdrowia i relacji.
Jednocześnie prowadzone są również warsztaty z szycia, rękodzieła. Dziewczyny uczą się m. in. wyszywać dekoracyjne girlandy i zwierzęta, ubranka dla dzieci, wypychane watą zabawki, kartki, saszetki na butelki i wiele innych cudowności, które potem są sprzedawane, w ramach wspierania i rozwijania projektu.

Jak już na początku wspomniałam, projekt jest mi bliski, ponieważ praca, którą będę wykonywać w wioskach dojazdowych na misji w Bugisi, będzie jego kontynuacją. Oczywiście wymaga on pewnych modyfikacji i dostosowania do panujących tam realiów. Będzie to wyzwanie, ponieważ z miasta, które ma ciągły dostęp do wody, w którym życie stawia inne wyzwania, zawita na pustyni, gdzie codzienność jest nieco inna. Oczywiście z zapałem i radością podejmę się tej próby a życie zweryfikuje w jakim stopniu uda się go zrealizować.

Praca misyjna hojnie obdarowuje w szczęście i satysfakcję, przysłaniając smutki i cienie. Potrzeba tylko odrobiny chęci i wysiłku by to zauważyć.



Projekt Lulu znajduje się w centrum chrześcijańskim, w którym w niedzielę parafianie gromadzą się na Eucharystii.
Na drugim planie można dostrzec ołtarz.

Pierwsze spotkanie z maszyną do szycia napędzaną siłą mięśni.
Trudne początki szybko ustąpiły miejsca przyjemności płynącej z szycia.

Popołudniowe zajęcia. prowadzone są przez absolwentkę kursu.
Dzisiejsze zagadnienie: "Czy warto oszczędzać?"

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Okołbożonarodzeniowe refleksje

Patronką, istniejącej od niespełna 60 lat, parafii w Bugisi, w której posługuję jako misjonarka świecka SMA (Stowarzyszenie Misji Afrykańskich), jest Maria Mama wa Mungu (Maryja Matka Boga). W tym, bardzo młodym jeszcze, kościele tradycja Bożonarodzeniowa nie miała wielu spadkobierców, toteż jest wciąż słabo zakorzeniona i dopiero się kształtuje. Parafianami są głównie ludzie z plemienia Sukuma. Jednakże zanim opowiem o Uroczystości Narodzenia Pańskiego, warto wspomnieć o okolicznościach ją poprzedzających. W ostatnich dniach tereny misyjnej sawanny zaczynają pokrywać świeże, zielone źdźbła trawy, pola ryżowe napełniają się wodą, spierzchnięta gleba dopiero co została spulchniona motyką. Rozpoczęła się pora deszczowa! Ludzie wychwalą Boga za Jego błogosławieństwo. Po wymagającym okresie suszy: braku wody i z resztkami zbiorów w spiżarniach, wszystko zaczyna się rodzić na nowo. Ale wciąż jest to bardzo trudny czas dla Sukumów. Od wczesnych porannych godzin ciężko pracują w polu. Nie...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

„Napełniając jej serce...”

My, Ania i Paulina, chciałybyśmy opowiedzieć Wam historie kobiet Sukuma, wśród których żyjemy. Pierwsze spostrzeżenia, oczywiście subiektywne, które mamy o Sukumkach dotyczą ich sposobu funkcjonowania w społeczeństwie: gościnność, pomocniczość, oddanie rodzinie, uderzająca pokora i szacunek dla autorytetu. Codziennie jesteśmy świadkami ich cichej obecności, która w ma w sobie siłę dla lokalnej wspólnoty, jaką ma fundament dla budowli. To one zdobywają pożywienie , pracują na roli, są więc żywicielkami rodziny, wychowują dzieci. Często nie mają wsparcia, ze strony mężów, którzy bywają w domu u jednej, drugiej... kolejnej żony, by po kilku tygodniach, miesiącach jadą do innej. W Tanzanii poligamia jest akceptowalna przez społeczeństwo i prawo. Zawsze można liczyć na ich pomoc. Jeśli nie mogą osobiście rozwiązać czyjegoś problemu, znajdą kogoś, kto to potrafi. Mimo że nie otrzymały gruntownego wykształcenia (większość nigdy nie uczęszczała do szkoły lub nie mogła jej ukończyć), ...
1 komentarz
Czytaj więcej

Stary Rok, Święta, Nowy Rok

Grudniowe słońce w Tanzanii Od dłuższego czasu myślę o tym, że dawno nie opublikowałam nowego wpisu na blogu. Nie dlatego, że nie mam o czym pisać, bo zdumienia i powody do wdzięczności, którymi chciałabym się podzielić, pojawiają się każdego dnia. I tak bardzo je wypełniają, że niepostrzeżenie minął już ponad miesiąc od ostatniego tekstu. Gdy spoglądam jeszcze dalej wstecz oczom mojej wyobraźni ukazuje się niezwykły rok. Ku mojemu zaskoczeniu dokładnie pamiętam wydarzenia miesiąc po miesiącu. Ostateczny bilans wypadł pozytywnie – jestem szczęśliwa, chociaż nie zabrakło trudnych doświadczeń i negatywnych emocji.    W styczniu zmarła moja ukochana babcia. Miałam szczęście, że mogłam towarzyszyć jej do samego końca, przeżywając jednocześnie rekolekcje życia. Podczas gdy sprawując nad nią fizyczną i duchową opiekę, zdałam sobie sprawę, że w godzinie śmierci jedyne czego potrzebujemy to różaniec i Pismo Święte. Żadne materialne rzeczy nie dają takiego p...
1 komentarz
Czytaj więcej